Klinika Zdrowia Psychicznego METØDA zaprasza na cykl WYKŁADY OTWARTE, podczas którego podejmować będziemy tematy ważne dla współczesnego człowieka, patrzeć na nie z perspektywy psychoanalizy lacanowskiej.
Po serii wykładów: o trzech namiętnościach naszego bycia, o wściekłości, o smutku i o poczuciu winy, czas na miłość! Pytanie, które często pojawia się w parze ludzi, która spędza ze sobą dużo czasu, jest takie: „czy to jest przyjaźń czy to jest kochanie”. Zdarza się, że mężczyzna zastanawia się CZY (a precyzyjnie rzecz ujmując KTÓRĄ) kocha, a kobieta CZY (a precyzyjnie rzecz ujmując PRZEZ KTÓREGO) jest kochana. Ale pary opierają się na różnych konfiguracjach płci, więc pytanie najbardziej uniwersalne dotyczy tego czym w ogóle jest miłość, czy wszystkie podmioty są do niej zdolne i czy psychoanaliza w ujęciu J. Lacana może wnieść jakieś nowe odpowiedzi? Przede wszystkim takie odpowiedzi, które realnie przełożą się na życie podmiotu.
Lacan akcentował taki wymiar miłości – codzienność związków, w których pojawia się niezadowolenie – który sprowadza miłość do jej wymiaru wyobrażeniowego, do fascynacji czyimś wyglądem oraz do domagania się miłości (optymalnie: bezwarunkowej). I taką miłość nazywał afektem początku analizy. Już samo to sugeruje nam, że miłość to afekt-powód zgłoszenia się po pomoc oraz że można się spodziewać jakiejś innej miłości na koniec analizy.
Lacan rozważał miłość w świetle jej dwóch teorii, wywodzących się jeszcze z epoki średniowiecza: pierwszej, o miłości do bliźniego, jako kogoś nam podobnego oraz drugiej, o miłości do kogoś, kogo postrzegamy jako radykalnie Innego. Spróbuję przybliżyć czym według Lacana różni się jedna od drugiej, jakie są możliwe konsekwencje każdej z nich w parze oraz dlaczego jedną z nich nazwał on enigmatyczną.
Czwartek 4.01.2018r.
godz. 19.00
